PENITENCJARIA APOSTOLSKA
DEKRET
Wiernym dotkniętym chorobą zakaźną spowodowaną Covid-19, powszechnie
znaną jako koronawirus, a także pracownikom służby zdrowia, członkom rodzin
i wszystkim tym, którzy w jakimkolwiek charakterze, także poprzez modlitwę,
opiekują się nimi, udziela się daru specjalnych odpustów.
„Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali” (Rz 12,
12). Słowa napisane przez św. Pawła do Kościoła w Rzymie rozbrzmiewają w całej
historii Kościoła i ukierunkowują myśli wiernych w obliczu wszelkich cierpień, chorób i
nieszczęść.
Obecna chwila, w której cała ludzkość zagrożona niewidzialną i podstępną chorobą,
która od pewnego czasu stała się częścią życia każdego człowieka, naznaczona jest
dzień po dniu dręczącymi obawami, nowymi niepewnościami, a przede wszystkim
powszechnym cierpieniem fizycznym i moralnym.
Kościół, idąc za przykładem swego Boskiego Mistrza, zawsze troszczył się o
chorych. Jak wskazał św. Jan Paweł II, sens ludzkiego cierpienia jest dwojaki:
„Jest nadprzyrodzony, ponieważ zakorzenia się w Boskiej tajemnicy Odkupienia
świata. Jest równocześnie głęboko ludzki, ponieważ człowiek odnajduje w nim siebie,
swoje człowieczeństwo, swoją godność, swoje posłannictwo” (List apostolski Salvifici
Doloris, 31).
Również papież Franciszek w tych ostatnich dniach okazał swoją ojcowską bliskość i
ponowił swoje zaproszenie do nieustannej modlitwy za chorych na koronawirusa.
Aby wszyscy ci, którzy cierpią z powodu Covid-19, właśnie w tajemnicy tego
cierpienia odkryli na nowo „samo odkupieńcze cierpienie Chrystusa” (tamże, 30),
Penitencjaria Apostolska, ex auctoritate Summi Pontificis, ufając słowu Chrystusa
Pana i uznając w duchu wiary, że obecną epidemię należy przeżywać w duchu
osobistego nawrócenia, udziela daru odpustów zgodnie z następującym
zarządzeniem.
Udziela się odpustu zupełnego wiernym cierpiącym na koronawirusa, którzy
podlegają kwarantannie na polecenie władz sanitarnych w szpitalach lub we
własnych domach, jeśli w duchu oderwanym od jakiegokolwiek grzechu, zjednoczą
się duchowo poprzez środki masowego przekazu z celebracją Mszy Świętej,
odmawianiem Różańca Świętego, pobożnej praktyki Drogi Krzyżowej lub innych form
pobożności, a przynajmniej odmówią Wyznanie Wiary, Modlitwę Pańską i pobożne
wezwanie do Najświętszej Maryi Panny, ofiarując tę próbę w duchu wiary w Boga i
miłości wobec swoich braci i sióstr, z wolą wypełnienia zwykłych warunków
(spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencji Ojca
Świętego) tak szybko, jak będzie to możliwe.
Pracownicy służby zdrowia, członkowie rodzin i wszyscy ci, którzy za przykładem
Dobrego Samarytanina, narażając się na ryzyko zarażenia, opiekują się chorymi na
koronawirusa według słów Boskiego Odkupiciela: „Nikt nie ma większej miłości od
tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13), otrzymają ten sam
dar odpustu zupełnego na tych samych warunkach.
Ponadto, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego na tych samych
warunkach z okazji obecnej epidemii światowej nawet tym wiernym, którzy ofiarują
nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, lub Adorację Eucharystyczną, lub lekturę
Pisma Świętego przez co najmniej pół godziny, lub odmówienie różańca świętego,
lub pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej, lub odmówienie Koronki do Miłosierdzia
Bożego, w intencji przebłagania Boga Wszechmogącego o koniec epidemii, ulgę dla
tych, którzy cierpią i zbawienie wieczne dla tych, których Pan powołał do siebie.
Kościół modli się za tych, którzy nie mogą przyjąć sakramentu namaszczenia
chorych i wiatyków, powierzając Bożemu miłosierdziu wszystkich i każdego z osobna
na mocy komunii świętych i udziela wiernym odpustu zupełnego w chwili śmierci, pod
warunkiem, że byli należycie dysponowani i zwykle za życia modlili się (w tym
przypadku Kościół zastępuje trzy zwyczajowe warunki). W celu uzyskania tego
odpustu zaleca się używanie krucyfiksu lub krzyża (por. Enchiridion indulgentiarum,
nr 12).
Niech Najświętsza Maryja Panna, Matka Boga i Kościoła, Uzdrowienie Chorych i
Wspomożycielka Wiernych, nasza Orędowniczka, pomoże cierpiącej ludzkości,
oddalając od nas zło tej pandemii i wyjednując nam wszelkie dobro niezbędne dla
naszego zbawienia i uświęcenia.
Niniejszy dekret jest ważny niezależnie od wszelkich przepisów stanowiących
inaczej.
W Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, 19 marca 2020 roku.
Kard. Mauro Piacenza
Penitencjarz Większy
Ks. Prał. Krzysztof Nykiel
Regens
